اگر زمین گردش در مدار خود را متوقف کند چه اتفاقی می‌افتد؟
آقای نیوتون به این سؤال پایه‌ای کودکان پاسخ داده است. آقای نیوتون می‌گوید که ماه سقوط می‌کند، در حقیقت ماه دایم در حال سقوط است. فرض کنید که شما یک گلوله توپ را شلیک می‌کنید. پس از گذشت مدتی و طی کردن مسافتی این گلوله توپ به زمین برخورد می‌کند. حال اگر شما این گلوله توپ را با سرعت بیشتری شلیک کنید این گلوله توپ مسافت بیشتری را می‌پیماید.
حال تصور کنید که شما بتوانید گلوله را با سرعت کافی پرتاب کنید نتیجه این خواهد بود که گلوله تا جایی که می‌تواند به پیش می‌رود ولی نکته جالب اینجاست که زمین گرد است در نتیجه همین طور که گلوله به پیش می‌رود تا سقوط کند به گونه‌ای زمین نیز زیر پایش را خالی می‌کند. پس در اینجا شاهد نوعی سقوط آزاد بی‌انتهایی خواهیم بود. در اینجاست که میگوییم این جسم به دور زمین در حال چرخش است.
پس با توجه به اینکه متوجه شدید یکی از ملزومات چرخش به دور یک جسم کروی داشتن سرعت مناسب است، پس اگر زمین سرعت خود را از دست بدهد یا به نوعی از چرخش باز به ایستد بدون شک به درون خورشید که دارای جرم بیشتری است کشیده می‌شود و درون آن سقوط می‌کند.
این نکته را نیز در ذهن داشته باشید که هرچه از زمان سقوط می‌گذر سرعت سقوط نیز بیشتر می‌شود زیرا این سقوط یک سقوط شتابدار است.
حال با یکدیگر سقوط خیالی کره زمین به سمت خورشید را شبیه‌سازی می‌کنیم.
روز اول: سقوط کره زمین آغاز می‌شود
روز ششم: میانگین دمای کره زمین پس از شش روز سقوط چیزی در حدود 0.8 درجه سلسیوس افزایش پیدا می‌کند و این مقدار معادل میزانی است که انسان‌ها سیاره خود را از سال 1880 تا کنون گرم کرده‌اند.
روز بیست و یکم: پس از 21 روز سقوط میانگین دمای کره زمین چیزی در حدود 10 درجه سلسیوس افزایش می‌یابد و به حدود 35 درجه سلسیوس می‌رسد. این میزان گرما رکورد تاریخی موج گرمای سال 2003 را نیز می‌شکند.
روز سی و پنجم: پس از حدود یک ماه سقوط به سمت خورشید ما تقریباً 20 درصد مسیر را طی کرده‌ایم. در این جا میانگین دمای کره زمین به چیزی در حدود 58 درجه سلسیوس می‌رسد. و رکورد گرم‌ترین دمای ثبت‌شده بر روی کره زمین را که 56.7 درجه سلسیوس است را می‌شکند. در این مرحله خورشید بسیار درخشان خواهد شد به گونه‌ای که بسیار آزاردهنده خواهد بود. اندازه خورشید نیز بسیار بزرگ‌تر از قبل در آسمان نمایان خواهد بود. در این مرحله تقریباً برای تمام ساکنین زمین زندگی بدون امکانات سرمایشی غیرقابل‌تحمل خواهد شد. نیروگاه‌های تولید برق اکثراً از کار خواهند افتاد. اکثر جانداران نابود می‌شوند. و گونه‌ای از مورچه‌ها که بسیار در مقابل گرما نیز مقاوم هستند از بین می‌روند. دریاها و آبگیرها به دلیل گرم شدن سطح زمین اکسیژن موجود درون خود را از دست می‌دهند که نتیجه آن مرگ ماهی‌ها خواهد بود. جنگل‌ها شروع به سوختن می‌کنند و تقریباً این پدیده نیز جهانی خواهد شد.
روز چهل و هفتم: در این روز دمای میانگین کره زمین از مرز 100 درجه سلسیوس می‌گذرد در نتیجه رسماً کره زمین از منطقه قابل سکونت برای انواع جانداران خارج می‌شود. در این هنگام حتی گونه‌های جانوری زیرزمینی نیز از بین می‌روند و صرفاً برخی از باکتری‌ها جان سالم بدر می‌برند. در این نقطه آب‌های سطح زمین شروع به جوشیدن می‌کنند و تمام مایعات موجود در بدن هر نوع جانداری نیز همراه با آن از بین می‌رود. تقریباً دیگر هیچ نوع پوشش گیاهی بر روی سطح زمین باقی نمانده است و تمام جانداران از بین رفته‌اند و فقط برخی از باکتری‌ها که در عمق اقیانوس‌ها ساکن هستند زنده می‌مانند و دلیل آن هم این است که در آن عمق آب، فشار آب مانع از جوشیدن آب می‌شود.
روز پنجاه و چهارم: دیگر هیچ موجود زنده‌ای بر روی زمین وجود ندارد
روز پنجاه و هفتم: کره زمین نزدیک‌ترین سیاره به خورشید است، دمای هوا چیزی در حدود 200 درجه سلسیوس است.
روز شصت و چهارم: در این روز زمین تنها چند ساعت با خورشید فاصله دارد، دمای زمین به حدود 2000 درجه سلسیوس می‌رسد. تمام مواد موجود ذوب می‌شوند. نیروی گرانش خورشید به حدی زیاد می‌شود که تأثیر آن بر روی قسمت جلویی بسیار بیشتر از تأثیر آن بر روی قسمت انتهایی خواهد بود. در نتیجه کره زمین شکل بیضی به خود می‌گیرد. و در انتهای سفر به حدی این اختلاف نیرو بین ابتدا و انتهای زمین زیاد می‌شود که از نیروهای داخلی کره زمین بیشتر می‌شود و نتیجه آن متلاشی شدن زمین خواهد بود.
امیدوارم از سفر خیالی ما ناراحت نشده باشید ولی بایستی به شما بگویم که زمین در حال حاضر با سرعت 30 کیلومتر بر ثانیه به دور خورشید می‌چرخد پس به نظر نمی‌رسد که فعلاً قصد ایستادن داشته باشد.